30/11/15

Retrato dun almorzo saudable

Comezamos a nosa andaina deste curso 2015-16 cun proxecto interdisciplinar arredor do almorzo saudable. Traballamos este tema en case todas as materias: educación física, matemáticas, sociais, naturais, inglés, francés, reforzo... coordinándonos e traballando en equipo na hora de Reforzo de Compentencias Básicas. Pola nosa parte grabamos un programa de radio para a nosa emisora FALAMELIDE no que analizamos o que almorzamos e cales serían os ingredientes necesarios para facer un bo almorzo, comida imprescindible para comezar ben o día e sentirnos a gusto no instituto.
Este programa foi realizado polas alumnas e alumnos de 1º B de ESO que están na foto: Iván Abeledo, Patricia Barco, Santi Cabo, Álex Casal, Diego Couso e Álex Graña. Como é o noso primeiro programa de radio, temos algúns erros que iremos solucionando ao longo do curso, e ao gravalo descubrimos grandes vocacións de locutores e locutoras, quen sabe se de aquí sairá algún profesional da radio!. Xulgade por vos mesm@s escooitando o noso programa, que tamén podedes escoitar na web de Falamelide 

.

20/06/15

CORAZÓN DE CHOCOLATE, ROTEIRO EN COMPOSTELA

Despois de estar lendo Corazón de chocolate, un misterio para Tintimán en Compostela, de Jauréguizar durante o último trimestre nas clases de reforzo, por fin o xoves 11 de xuño fumos a Compostela a percorrer os lugares nos que se move Uxío Lobo, o noso protagonista, tratando de resolver un extraño caso en torno a catedral de Santiago. Escollemos esta lectura porque parte do alumnado de refozo, a pesares de vivir en pleno camiño de Santiago, non coñecía a Catedral de Santiago nin a Compostela monumental. O libro, ademais de describirnos lugares emblemáticos de Santiago, aporta moitos datos sobre a historia de Galicia, centrándose principalmente na construción da catedral.

No noso roteiro engadimos algún lugar a maiores, para poder coñecer mellor a zona vella compostelá. Axudados por unha pequena unidade didáctica comezamos na rúa de Xoán XXIII, onde se atoparía o instituto "Charles Lemaur" no edificio que hoxe é a Facultade de Ciencias da Educación. Subimos bordeando o San Martiño Pinario observando as súas fachadas, saímos pola rúa de Xerusalén, antiga xudería. Baixamos pola Acibechería até o Obradoiro, onde entramos no pazo de Xelmírez e repasamos quen fora este personaxe. Estudamos a fachada e a historia do Hostal dos Reis Católicos e dende alí divisamos a rúa das Hortas, onde estaría a casa chea de gatos do pai de Uxío, e que dende a morte deste Uxío debía coidar.
Vistamos o arquivo da catedral, cos permisos correspondentes e sen tentar facernos pasar polos sobriños de ninguén, como fixera Uxío na novela. Esta visita foi moi especial, vimos manuscritos do s. XV, libros moi grandes chamados tumbos, a copia facsímile do Códice Calixtino e a maior sopresa foi cando o noso guía nos abriu unha especie de mesa e descubrimos unhas escaleiras que baixaban ao arquivo musical, miúdos libros que había alí! Ao saír do arquivo catedralicio vimos con calma as Praterías e a praza da Quintana.
Despois veu a parte máis aventureira, tivemos que facer un percorrido sen profes seguindo as instruccións que viñan no noso cuestionario. Así, subindo pola rúa Xelmírez chegamos á praza de Cervantes, onde supostamente estaba o "Diario Galego", no que traballara Norberto Lobo, o pai de Uxío, ás ordes de don Anxo. Alí debíamos entrar na librería Couceiro e pedir o sobre secreto con novas instrucións. Co mapa que había no sobre poidemos chegar á praza de Mazarelos, pasando polo mercado de Abastos, e de alí continuamos até a Alameda para facer unha foto coas famosas Marías. O noso percorrido a soas remataba na praza do Toural, onde estaba a "Fábrica de chocolate" na que obteivemos a nosa "recompensa", que non podía ser outra que un corazón de chocolate.
Despois dun xeneroso descanso para xantar, collemos pola rúa do Vilar para visitar a Catedral. Primeiro vimos o interior do templo, comezando polo altar maior e as distintas capelas, entrando na Corticela e fixándonos as portas e reixas polas que Uxío podería entrar a ese soto subterráneo da catedral. Por desgraza non puidemos ver o Pórtico da Gloria, porque se está restaurando, pero vimos a Cripta do apóstolo, a porta Santa e até houbo que subiu a dárlle un abrazo a Santiago. Tamén comprobamos que na catedral hai realmente un soto, a excavación arqueolóxica na que se atoparon as catacumbas.
Xa para rematar a nosa xornada, subimos ás cubertas da catedral, tratando de descubrir o sitio por onde Uxío escalara para tentar coarse no arquivo. As vistas eran alucinantes e a nosa guía, Laura, explicounos de xeito moi ameno un montón de cousas sobre Santiago e a historia da catedral, moitas das cales xa viramos na clase. E con estas vistas de Santiago dende as alturas rematamos a nosa xornada que, aínda que para algúns foi moi cansa, serviunos para coñecer un pouco mellor Compostela e aprender moitas cousas da nosa historia que non sabiamos e decatarnos do rico que é o noso patrimonio cultural.

12/05/15

TRABALLANDO CO ALFABETO GREGO

Tal como comentabamos no artigo anterior, o alumnado de reforzo participou activamente na serie de traballos "Homo habilis e escritura" que fixemos para celebrar o día do libro. Os alumnos de S2A fixeron un pequeno traballo sobre o alfabeto grego e o expuxeron ante todo o alumnado do 1º ciclo. No resto dos grupos entusiasmou tanto o alfabeto grego que todos e todas aprenderon o suficiente como para escribir o seu nome con letras gregas. Velaí o resultado do noso traballo. Espectacular!

17/04/15

HOMO HABILIS: A ESCRITURA

Para conmemorar o Día do Libro, nas clases de reforzo estamos a traballar cos alfabetos, que son unha faceta máis do Homo Habilis, o noso tema de traballo da biblioteca para este curso. Ao grupo de 2º A de ESO tocoulle traballar sobre o alfabeto grego, velaí o seu traballo.

06/04/15

A ILLA DO TESOURO NA RADIO

Despois de moitas semanas de gravación, con vacacións e pontes polo medio, as rapazas e rapaces de reforzo de 2º B de ESO conseguiron rematar de gravar o programa nº 2 de Reforzando, unha adaptación radiofónica dos primeiros capítulos de A Illa do Tesouro de R. L. Stevenson.

Nela os cinco locutores tiveron que narrar e interpretar as voces de Jim Hawkins, á nai de Jim, ao doutor Livesey ao Fidalgo Trelawney, ao capitán Billy Bones e aos piratas Can Negro e cego Pew. Nesta primeira parte aínda non aparece en escena Jhon Silver, o pirata cunha soa perna que tanto teme o sinistro capitán Bones, sempre bébedo e ameazane na taberna do "Almirante Benbow".
O texto no que nos basemaos foi á versíon ao galego feita por Xavier alcalá e editada en Xerais. 

Velaí a nosa grabación. que tamén podes escoitar na nosa emisora Falamelide.

31/01/15

GRÚAS PARA O DÍA DA PAZ

Este ano, na liña do noso tema de traballo na biblioteca Homo Habilis, decidimos celebrar o día da paz facendo centos de grúas en papiroflexia. Na orixe desta actividade está nunha petición que fixo Sadako Sasaki (1943-1955), enferma de leucemia debido á radiación da bomba atómica, que pediu a paz e a curación para todas as vítimas inocentes da guerra aferrándose a unha antiga lenda xaponesa que dicía que quen fai mil grúas de papel ve cumpridos os seus desexos.
Na aula de reforzo buscamos outra lenda relacionada coas grúas no mundo clásico, as grúas que delataron aos asasinos do poeta grego Íbico, converténso así nun símbolo de xustiza. Este é o texto que redactamos e o mural que confecionamos na clase:
Íbico foi un poeta grego do século VI a. C, que compuxo principalmente poesía amorosa. Naceu no sur de Italia, pero pasou a maior parte da súa vida na illa grega de Samos, protexido polo tirano Polícrates. Viviu unha vida chea de aventuras e viaxes. Cóntase que estando unha vez na cidade grega de Corinto, o poeta foi mortalmente ferido por uns ladróns. Mentres xacía moribundo, viu un numeroso grupo de grúas que voaban sobre a súa cabeza e, impotente, invitounas a vingar a súa morte. Os ladróns, que eran de Corinto, logo de cometer o crime dirixíronse ao teatro a ver unha representación. Alí apareceron as grúas. Un dos ladróns, nun xesto de burla ao ver as aves, berrou: “Observade aos vingadores de Íbico!”, e así eles mesmos deron a pista para a súa detención polo crime cometido. A frase "AS GRÚAS DE ÍBICO" converteuse así nun proverbio entre os gregos polo descubrimento do crime a través da intervención divina, vendo a converterse este animal nun símbolo de xustiza e axuda aos desvalidos.


16/01/15

A MIÑA HABITACION

A miña habitación é de cor violeta, grande e moi luminosa. Teño un escritorio para facer os deberes, tamén teño un ordenador, na cama teño moitos peluches. Teño moitos posters de ONE DIRECTION porque cantan moi ben, en especial Harry Styles, que é un cantante moi interesante e sempre sae con cousas moi curiosas. Tamén teño un portaretrato cunha foto na que estamos a miña amiga Alexia mais eu. Ela é como unha irmá para min, sempre compartimos todo ata que tiven que vir a este cole. Agora só nos vemos o fin de semana.

15/01/15

A miña habitación

A miña habitación é grande. Teño pósters de tractores, animais, camións ... porque me gusta moito a granxa. Tamén teño un debuxo dun tractor feito por min. Hai un armario onde están as botas de xogar ao fútbol na parte de arriba. Onda a ventá, nun andel está a televisión, cerca da cama porque me gusta moito vela pola noite. Pola ventá  vexo  a casa do veciño.
Teño unha mesiña onde teño as miñas cousas persoais. Teño un andel para os libros. Ao final da habitación está o escritorio, onde fago os deberes da escola, encima do escritorio teño o ordenador, que algunhas veces uso para cousas da escola, aínda que agora está estropeado. E esta habitación tan grande, bonita e colorida é para min só, non a comparto con ninguén.

A sala de profesores do IES de MELIDE

Esta sala está indo por un corredor que está enfronte da porta de entrada, cando entras poderás ver a mesa  que está no centro da sala, na porta al lado están os percheiros onde se colocan as carpetas e os abrigos, debaixo hai unhas papeleiras, nesa mesma parede, nun andel, están as amonestacións e os partes de expulsión.
Máis a dereita hai un sofá que aparenta ser muy cómodo ao seu lado hai unha planta e logo está a fotocopiadora, tamén hai moitos ordenadores donde eles poden buscar información para su traballo.
Dende a porta de entrada podense ver tamén as taquillas que ten cada profesor/a para os seus materiais.
Cando hai máis profesores na sala é no recreo.

Xefatura

O despacho de xefatura de estudios está na planta baixa do IES de Melide, entrando por a porta principal e seguindo de fronte.
Dentro hai un moble que contén os arquivos dos cursos anteriores. Hai dúas mesas, unha da xefa de estudios da tarde e outra da xefa de estudios da mañá. Hai un cadro sin colgar, apoiaodo na parede. Hai un tefelefono fixo sobre una das mesas. Este espazo é moi sobrio, está moi pouco decorado. Hai un corcho con información dos alumnos, hai un ordenador con altavoces en cada mesa. Unha mesa é máis pequena e está onda a ventá que dá cara o patio. As paredes son amarelo rechamante as mesas están menos cheas de cousas cas de direción.
Dame medo entrar neste despacho  porque che botan broncas.

14/01/15

A miña habitaciòn

Na miña casa hai tres habitacións, a máis grande é a de meus pais e despois está a miña. Cando entramos na habitación, o primeiro que vemos é unha porta de cristal. As paredes son azuis, nelas está un cartel que me fixeron os meus amigos e amigas polo día do meu aniversario, un diploma que me deron no colexio, e un mosquito de plástico que me serve de adorno. Teño tres mesiñas, nunha teño o neceser, noutra teño retratos da primeira comunión de meus primos e na mesiña máis grande teño aínda máis retratos de bautizos de amigos, de familiares...
En fronte da cama teño dous armarios grandes. Nun teño a roupa que uso para salir, e noutro as sabas e tamén a roupa que uso para andar pola aldea. Os dous armarios teñen un espello por diante.

O despacho de orientación

ESTE É O ANDEL CHEO ATA REBENTAR
O despacho de orientación é o lugar de traballo de Yolanda, a orientadora, e outras persoas coma Ana. Está na planta baixa, entrando á esquerda pola porta principal do meu instituto, o I.E.S de Melide. Ao entrar no despacho tiven unha sensación moi agradable, víase todo moi ben organizado e ulía a un perfume moi rico. É un sitio con moi boa iluminación. O primeiro que chamou a miña atención foi un andel cheo de libros de todas as clases. Encima dun moble de caixóns hai unha botella de auga baleira e ao lado un vaso con un resto de café. No taboeiro hai moitos papeis, todos distintos. Enriba da mesa hai un arquivador, duas grampadoras, panos, celo, un calendario pequeno e un lapiceiro. Na outra mesa hai un ordenador, tamén hai unha impresora, un telefono fixo e papeis. No lado esquerdo, onda o andel enorme que estaba a rebentar libros, libretas, arquivadores..., hai unha caixa con pinturas, no chan hai unha caixa con máis papeis, supóñome que serán para reciclar. Hai nove cadeiras todas distintas porque se soen facer reunións con profesores, pais e nais, alumnas e alumnos...
     

11/01/15

A MIÑA HABITACION

A miña habitación non é nin grande nin pequena. Está pintada de cor azul. Nela teño un escritorio para estudar, unha lámpada, tres enchufes, unha ventá grande, unhs andeis no que teño os libros de instituto, unha mesiña, unha cama. Na habitación é onde paso máis tempo, alí fago os deberes, estudo, escoito música, ando co ordenador, coa tablet é co móbil e xogo aos vídeo-xogos.
Tamén debuxo, que é algo que me gusta moito facer. Velai aí o debuxo da miña habitación.

09/01/15

A MIÑA HABITACIÓN

A miña habitación é de cor morada. Ao principio era de cor branca, pero ao quitar boas notas deixáronma poñer da cor que eu quixese. Elixín o morado porque me gusta esa cor e é a miña preferida. Toda a xente que entra no cuarto xa sabe que é o meu pola súa cor e pola roupa da cama.
Teño unha cama bastante grande na que hai unha manta que vai a conxunto coas paredes. Ao lado está unha mesiña na que puxen cadros con fotos nas que saio. Ao fondo está o escritorio onde teño libros, os dicionarios e onde fago os deberes, por suposto. Teño un roupeiro tamén a conxunto co resto da habitación. O chan é de plaqueta, pero quero poñer tarima flotante porque me gusta. No chan teño dúas alfombras que están a conxunto con toda a habitación.
A habitación é moi acolledora porque está á beira da cociña e é a que sempre está máis quente. Polas tardes sempre vou para alí a facer os deberes e despois estou co móbil ou co ordenador. Despois desta descripción, creo que quedou claro que a miña habitación é moi bonita e me gusta moito. Se alguén entrase por primeira vez na miña habitación, penso que se fixaría nas fotos que teño na mesiña, ao lado da cama, tal como podedes ver na foto.

08/01/15

O DESPACHO DE DIRECION DO IES DE MELIDE

mesa de Anabel
Vou investigar o despacho de Anabel, a vicedirectora, e alí tamén esta Xaime, o director. Hai bastantes andeis, cheos de papeis. A parede é de cor crema, hai bastantes mobles de cor cálida en contraste con cores oscuras, tamén hai mobles plegables que fan que sexa posible aproveitar mellor o espazo. As cadeiras son grandes e moi cómodas para traballar.
As mesas son moi amplas e están cheas de cousas, tamén hai un corcho con calendarios. Agora vou explicar as diferenzas entre a mesa do director e a mesa da vicedirectora. A mesa de Xaime, o director, ten bastantes papeis e moitos lápices e é  moi cómoda. A mesa de Anabel a vicedirectora está adornada e ten moitos lápices de cores, folios  e tamén cadros e debuxos.
 En resumo, que é un lugar moi agradable e non che dá reparo entrar.